|
|
Het dek is van Garrard en heeft 4 snelheden. Een versterker met luidspreker is ingebouwd. Het apparaat speelt open zowel als gesloten. Een automatische afslag is aanwezig.
De twee knoppen aan de voorzijde van de koffer zijn voor de TONE en VOLUME - AAN/UIT regelaars.
Morris Margolin was een Russische immigrant. Hij startte in Londen begin vorige eeuw een meubelfabriekje. Het was een familiebedrijf, de meeste van zijn acht kinderen werkten mee. In deze periode werden ook muziekinstrumenten geimporteerd.
De Margolins besloten om hun belangstelling voor meubels en muziek te combineren, en begonnen met de productie van grammofoons. Het eerste model was de "Plus~a~Gram". Dit is een draaitafel die werd aangesloten op een radiotoestel. Het was de eerste Engelse losse elektrische grammofoon, en werd gemaakt van 1934 tot begin jaren '60.
|
|
|
|
|
|
||
In 1952 bracht het Engelse bedrijf BSR (Birmingham Sound Reproducers) een betaalbaar platenwisselaar mechanisme aan de markt. Margolin ontwierp op basis van dit dek de Dansette "Senior". De 20-jarige kleinzoon van Morris Margolin, Samuel, werd aangesteld als verkoper. Hij maakte een groot succes van Dansette, waardoor de fabriek in 10 jaar tijd uitgroeide tot een bedrijf met honderden werknemers.
|
<- De groene Dansette Tempo van Chris Jones
|
De Dansette werd gemaakt in verschillende heldere kleuren, rood, blauw, groen, roze en creme. Voor die tijd iets bijzonders. Samuel Margolin luisterde goed naar wat de teenagers uit de jaren '50 wilden, en verwerkte dat in zijn Dansette designs.
De platenwisselaar was een belangrijk concept. De 45-toeren plaatjes gaven slechts 3 minuten muziek, en konden als stapel automatisch worden afgespeeld.
Door het succes moest de Dansette fabriek verhuizen naar Stanmore, Middlesex. Toeleveranciers waren Singer (triplex) en ICI ("leatherette" vinyl bekleding).
